Hoe ik handelaar werd (en liefhebber) van kunst (deel 5)

Deel 5: Van stad naar Winschoten

Het hoekpand Witte de Withstraat 47/Piet Heinlaan 13a was oorspronkelijk een buurtsuper. Ik ben er gek genoeg nooit achter gekomen hoe deze supermarkt heette. Oude buren noemen wisselende namen. Wat staat is dat we besloten in zee te gaan met de verkopende makelaar van ons nieuwe huis en hem opdracht gaven ons huis in Groningen te verkopen. Pas als er een koper voor was dan zou de koop doorgaan van het pand in Winschoten. Dit gebeurde notabene op de laatste dag waarop dit volgens het contract kon. We hadden ons al verzoend met het idee dat het genoemde kamertje in de vorige blog toch zou moeten gaan dienen als slaapkamer. Op die laatste dag werden we eigenaar van ons huidige pand, een bijzondere gebeurtenis. Wil was hoogzwanger van onze dochter Juliet. Het was een warme zomer toen we begonnen met verven, inrichten en uiteindelijk verhuizen van al onze spullen vanuit Groningen.

Het pand is feitelijk een grote ruimte in compartimenten op de begane grond en een woongedeelte op de eerste verdieping. We hadden ineens een zee van ruimte en wat mij opviel was de stilte ‘s nachts.

We hadden twee grotere slaapkamers en in één van deze slaapkamers werd met hulp van mijn vader een muur gebouwd. Nu hadden we drie slaapkamers. Het plaatsen van de muur en het inrichten van  het tweede slaapkamertje was precies op tijd klaar voor de komst van Juliet. We waren nu ineens een gezin van vier, wonend in een groot pand vlak bij het centrum van Winschoten.

Er kwamen intensieve jaren van kinderen (op)voeden en werken. Mijn dozen vol met spullen haalde ik op bij de boerderij in Garrelsweer. Het heeft zoals ik al zei nog maanden lang naar koeien en mest geroken in onze garage.

Plannen voor een antiek-curiosawinkel kregen vorm

Gaandeweg keerde de rust terug in ons leven en begonnen we aan de volgende stap te denken: het openen van een antiek- en curiosawinkel. We realiseerden ons wel dat een antiekwinkel in Oost-Groningen niet meteen een winstgevende onderneming zou gaan worden. Je kan met de spullen die wij verkopen beter in een stad zitten, of in ieder geval in een omgeving waar veel welvaart is. Winschoten is een fijne stad met een goede Groninger mentaliteit. Niet teveel zeuren, recht voor zijn raap en altijd met een goede lach. Vroeger was de welvaart in een aantal plekken in Winschoten hoog. Er was altijd handel met Duitsland en mensen komen uit de hele regio om boodschappen te doen en spullen te kopen. In de oorlog zijn zeer veel joodse mensen uit Winschoten gedeporteerd en vermoord. Hiermee verdween een groot deel van de rijkdom ook uit ‘Sodom’ zoals Winschoten ook wel genoemd wordt. Los daarvan passen chique spullen niet heel erg bij de ‘doe maar normaal’ mentaliteit die in Groningen natuurlijk ingebakken is.

Dat gezegd hebbende is er natuurlijk ook internet en rijden liefhebbers graag een stuk om om iets leuks te kopen, dachten wij. Internet is inderdaad waar, daar kun je goed verkopen, maar liefhebbers die ervoor omrijden waren schaars.

antiekwinkel Groningen Winschoten

Ons eerste succes

Op 30 maart 2007 ging Antiek galerie Het Noorden open. In de weken voorafgaand aan de opening werd er hard gewerkt. Er werd een scheidingswand geplaatst, er werden vitrines besteld, geplaatst en aangesloten. De mooiste spullen werden uit de dozen gehaald en in de vitrines geplaatst. We hadden een vitrinebalie gekocht en een kassa, enz.. Het was een opening met een hapje en een drankje en we hadden wat reclame gemaakt. Op de eerste dag verkocht ik praktisch al mijn mooiste stukken.

Dat was even slikken. Stukken die ik met liefde gekocht had en waar ik blij mee was; loslaten. Een alcoholist kan geen kroeg beheren, een verzamelaar geen antiekwinkel. Het voelde ook heel licht. Ik kan loslaten en dat moet ook als je handelaar wil zijn. We hadden een boel omzet gedraaid en dat vervulde ons met trots. Vanaf nu waren we handelaren in antiek en curiosa. In de praktijk bleek dat natuurlijk niet zo. Ik kocht regelmatig nog als liefhebber en betaalde dan teveel. Dat proces heeft lang geduurd. Zakelijk kijken naar je inkoop en zakelijk kijken naar de verkoop, dat was het leerproces wat eigenlijk nog steeds gaande is.

Volgende keer 2006 /2022 de ontwikkelingen.